Jakie cechy powinno spełniać idealne drewno do palenia w kominku? Sięganie po przypadkowe paliwo może skończyć się katastrofalnymi skutkami – zabrudzeniami, niemożliwymi do usunięcia, a w przyszłości nawet zatkaniem lub zapaleniem się przewodu kominowego.
W pierwszej kolejności należy pamiętać o tym, że nie należy palić w kominku drewnem iglastym. Takie drewno zawiera sporo żywicy, powodującej kłopotliwe zabrudzenia, a długotrwałe palenie takim paliwem skutkuje gromadzeniem się sadzy oraz innych związków, co w konsekwencji może doprowadzić do pożaru komina. Należy sięgać jedynie po drewno drzew liściastych, by uniknąć wszelkich problemów, a drewna iglastego używać co najwyżej do rozpalania. Oprócz drewna iglastego w kominkach nie powinno stosować się między innymi węgla, kokosu, drewna tropikalnego, wszelkich tworzyw sztucznych czy płyt wiórowych.
Drewno iglaste zawiera sporo żywicy powodują zabrudzenie i gromadzenie się sadzy – Odradza się palić drewnem iglastym
Jaka wilgotność drewna do kominka?
Kolejnym podstawowym warunkiem, który należy spełnić, by cieszyć się jak najdłużej czystą szybą i dobrze funkcjonującym paleniskiem, jest stosowanie drewna o wilgotności poniżej 20%, sezonowanego najlepiej przez okres dwóch lat. Palenie mokrym lub niewystarczająco wysuszonym drewnem znacząco obniża parametry grzewcze naszego kominka, o uciążliwych zabrudzeniach nie wspominając.
Rodzaje drewna kominkowego
Wyróżnić można dwa rodzaje drewna – miękkie (z niską gęstością) oraz twarde (z wysoką gęstością).
Drewno miękkiego (należy używać do rozpalania)
- topola
- olcha
Drewno twarde (do utrzymania ognia)
- dąb
- buk
- grab
Za najlepsze drewno opałowe uchodzi grab, który spala się bardzo powoli i oddaje dużą ilość ciepła. Jest to również najdroższe paliwo, więc znacznie częściej sięga się po taki gatunek drewna, jak np. buk, który cechuje się zbliżonymi właściwościami.
Stosowanie niewłaściwego paliwa może skutkować utratą gwarancji producenta.
Trackbacks/Pingbacks